اطلاعات حساس چیست و چگونه از آن محافظت کنیم؟

داده‌های حساس به اطلاعات محرمانه‌ای اطلاق می‌شوند که نیاز به محافظت در برابر دسترسی یا افشای غیرمجاز دارند، مانند:

اطلاعات قابل شناسایی شخصی (PII): هر اطلاعاتی که می تواند برای شناسایی یک فرد مورد استفاده قرار گیرد، مانند نام، آدرس، شماره تامین اجتماعی و تاریخ تولد؛
اطلاعات مالی، بانکی یا کارت اعتباری: شماره کارت اعتباری، جزئیات حساب بانکی و صورت‌های مالی باید محافظت شود تا از کلاهبرداری و سرقت هویت جلوگیری شود.
اطلاعات حقوقی شامل هرگونه اطلاعات محرمانه مربوط به مراحل قانونی یا قراردادهایی است که باید برای حفظ یکپارچگی روند قانونی محافظت شود.
اطلاعات پزشکی یا حفاظت شده بهداشتی (PHI). این شامل تاریخچه پزشکی، درمان یا تشخیص فرد است که باید برای اطمینان از رازداری بیمار و رعایت مقررات قانونی محافظت شود.
داده‌های بیومتریک: ویژگی‌های فیزیکی یا رفتاری منحصربه‌فردی که می‌توان برای شناسایی یک فرد استفاده کرد.
داده های مشتری و کارمند: اطلاعات محرمانه مانند اطلاعات شخصی مشتری و کارمند، اطلاعات تماس و سابقه استخدام باید برای حفظ اعتماد و جلوگیری از نقض داده ها محافظت شود.
تاریخچه مرور اینترنت: تاریخچه مرور اینترنت می تواند اطلاعات شخصی مانند عبارات جستجو و وب سایت های بازدید شده را برای هدف قرار دادن مجدد کاربران نشان دهد.
اطلاعات اختصاصی یا اسرار تجاری: اختراعات، علائم تجاری یا اسرار تجاری که به کسب و کارها مزیت رقابتی می بخشد و باید برای حفظ یکپارچگی کسب و کار محافظت شوند.
داده های عملیات تجاری: استراتژی های درآمد، فروش و بازاریابی باید محافظت شوند تا از دستیابی رقبا به مزیت ناعادلانه جلوگیری شود.
اطلاعات طبقه بندی شده دولتی: داده های امنیت ملی، گزارش های اطلاعاتی یا اسناد طبقه بندی شده باید برای حفظ امنیت ملی و جلوگیری از افشای غیرمجاز محافظت شوند.


امنیت داده ها جزء حیاتی هر استراتژی جامع امنیت سایبری است. حفاظت از اطلاعات حساس مستلزم شناسایی و طبقه بندی داده ها، اجرای رمزگذاری و اقدامات کنترل دسترسی، و نظارت و ممیزی منظم دسترسی به داده ها است.